Numerologia

Numerologia- zacznę od definicji- wróżenie za pomocą liczb. Najbardziej rozpowszechniona jest metoda gdzie przypisujemy odpowiednia liczbę swemu imieniu.. Dzięki temu można wywróżyć:
-Liczbę celu życia
-Liczbę wewnętrzną
-Liczbę Ekspresji Zewnętrznej
i ja odpowiednio zinterpretować.

By zanalizować imię trzeba je najpierw przekształcić za pomocą tego:
1 2 3 4 5 6 7 8 9
A B C D E F G H I
J K L M N O P Q R
S T U V W X Y Z

*polskie litery maja taka sama wartość jak Np a=ą, e=ę itd.

Przeanalizujmy imię i nazwisko 'Nicholas Flamel'
N I C H O L A S F L A M E L
5 9 3 8 6 3 1 1 6 3 1 4 5 3

Teraz należy zsumować wszystkie liczby. Po tej czynności-w tym wypadku- otrzymujemy 58. Zgodnie z zasadami numerologii jeśli liczba jest wyższa od 9 musi zostać zredukowana. Taką redukcję przeprowadzamy aż do skutku:
58 redukujemy do 13=(5+8),
a 13 do 4=(1+3)
Po tej małej zabawie otrzymujemy Liczbę celu życia.

Kolejną liczbę, jaką można odczytać, jest Liczba wewnętrzna . Odnosi się ona do życia wewnętrznego i ma wskazywać pragnienia i lęki skrywane przed innymi. Jest nią uproszczona do jednostki suma liczb odpowiadająca wszystkim samogłoskom imienia i nazwiska.
N I C H O L A S F L A M E L
9 6 1 1 5

Otrzymujemy liczbę 22 którą następnie uproszczamy do 4=(2+2)
W omawianym przypadku Liczba wewnętrzna jest taka sama jak Liczba celu życia, takie zbieżności jednak nie są regułą.

Trzecia, i ostatnia omawiana, liczba to Liczba Ekspresji Zewnętrznej, która opisuje zewnętrzną osobowość, a więc oblicze jakie pokazujemy światu. Można ją poznać po zsumowaniu wszystkich spółgłosek w imieniu i nazwisku.

N I C H O L A S F L A M E L
5 3 8 3 1 6 3 4 3
Otrzymana suma to 36, którą upraszczamy do 9=(3+6)

Znając wszystkie liczby możemy nakreślić portret danej osoby. Dzięki znaczeniu liczb które są podane poniżej:


JEDEN Jedynka jest liczbą indywidualną. Jedynki są niezależne, skoncentrowane, skupione na realizacji swych zamierzeń i uparte. Stawiają sobie cel i do niego zmierzają. Są przewodnikami i wynalazcami. Trudno im współpracować z innymi i niechętnie przyjmują polecenia. Zdarza się, ze myślą wyłącznie o sobie, są egoistyczne i dominujące. Często bywają samotnikami.

DWA Dwójka reprezentuje wejście w relacje, wzajemny kontakt, współpracę i równowagę. Dwójki są twórcze, obdarzone wyobraźnią i ujmującą osobowością. Charakteryzuje je pokój, harmonia, zaangażowanie, lojalność oraz poczucie sprawiedliwości. Jednakże z dwójką łączy się również pojęcie konfliktu, przeciwstawnych sił i przeciwieństw: nocy i dnia, dobra i zła. Dwójki mogą wiec być zamknięte w sobie, humorzaste, niezdecydowane i nadmiernie wyczulone na opinie innych.

TRZY Trójka reprezentuje kompletność i całkowitość, jak znane triady przeszłość-teraźniejszość-przyszlość; czy umysł-ciało-dusza;. Pitagorejczycy uważali trójkę za pierwszą „kompletną”; liczbę, ponieważ, jak kamyki ułożone w rzędzie, ma ona swój początek, środek i koniec. Trójka wskazuje na talent, energię, artystyczną naturę, poczucie humoru i towarzyskość. Trójki to zwykle ludzie, którym sprzyja szczęście, prostolinijni, bogaci i odnoszący nadzwyczajne sukcesy, ale to także osoby roztargnione, powierzchowne i zdolne obrazić się o byle co.

CZTERY Czwórka jest jak stół mocno stojący na czterech nogach: stabilna i niewzruszona. Czwórki cieszy ciężka praca. Są praktyczne, przyziemne i godne zaufania, a od skrzydeł wolą logikę i rozum. Sprawdzają się w organizowaniu i przeprowadzaniu rożnych projektów. Podobnie jak cykl czterech pór roku, są przewidywalne. Mogą być uparte, podejrzliwe, nadmiernie praktyczne i skłonne do wybuchów gniewu. Konfliktów, jakie mogą przytrafić się dwójkom, u czwórek są podwójne.

PIĘĆ Piątka oznacza brak stabilności i równowagi, przez co wskazuje na zmianę i niepewność. Piątki interesują się wieloma rzeczami naraz, lecz żadnej nie potrafią się poświęcić. Mają zamiłowanie do przygód, są energiczne i gotowe podjąć ryzyko. Lubią podróżować i poznawać nowych ludzi, lecz nie potrafią zatrzymać się na dłużej w jednym miejscu. Piątki potrafią też być zarozumiałe, nieodpowiedzialne, wybuchowe i niecierpliwe.

SZEŚĆ Szóstka reprezentuje harmonię, przyjaźń i życie rodzinne. Szóstki są wierne, godne zaufania i kochające. Łatwo się przystosowują. To dobrzy nauczyciele i sprawni artyści, ale nie najlepiej radzą sobie w interesach. Bywają skłonne do plotek samozadowolenia. Pitagorejczycy sądzili, ze szóstka jest liczba doskonałą, ponieważ dzieli się i przez dwa i przez trzy, i jest suma oraz iloczynem trzech pierwszych liczb.(1+2+3=6; 1x2x3=6)

SIEDEM Spostrzegawcze, wyrozumiale i bystre siódemki maja słabość do ciężkiej pracy i wyzwań. Często bywają poważne, uczone i ciekawe wszystkiego, co tajemnicze. Oryginalność i wyobraźnia liczą się u nich bardziej niż pieniądze i rzeczy materialne. Siódemki mogą być też pesymistyczne, sarkastyczne i bojaźliwe. Siódemka bywa uważana za liczbę mistyczna albo magiczną, gdyż kojarzy się z biblijnymi siedmioma dniami stworzenia i siedmioma ciałami niebieskimi znanymi dawnej astronomii(Słońce, Księżyc, Merkury, Wenus, Mars, Saturn i Jowisz.
OSIEM Ósemka wskazuje mozliwość odniesienia ogromnego sukcesu w interesach, finansach i polityce. Ósemki są praktyczne, ambitne, oddane i pracowite. Mogą być też zazdrosne, chciwe, dominujące i żądne władzy. Powiada się, że ósemka jest najbardziej nieprzewidywalną liczba i równie dobrze może oznaczać szczyty sukcesu, jak i otchłanie przegranej. Obie możliwości drzemią w nich od samego początku.


DZIEWIĘĆ Symbolizuje pełnię i spełnienie najwyższego stopnia, jako że jest trójką ”liczbą kompletną” - wyrażoną trzy razy (3x3=9). Dziewiątki poświęcają się służbie innym, często jako nauczyciele, naukowcy lub niosący pomoc humanitarną. Zdeterminowane potrafią pracować bez wytchnienia i są natchnieniem dla innych. Kiedy jednak coś nie idzie po ich myśli, potrafią być aroganckie i zarozumiałe.

Runy:

Runy (alfabet runiczny) - alfabet używany do zapisu przez Ormian(wczesna starożytność), ludy germańskie (tzw. alfabet Futhark od pierwszych 6 liter) i celtyckie. Niekiedy nazwę "runy" odnosi się także do systemów piśmienniczych stosowanych przez ludy tureckie (tzw. alfabet Orchon) oraz Madziarów (Węgrów) (tzw. Székely Rovásírás). Używany również w obrzędach magicznych. Słowo *run oznacza 'tajemnicę', 'sekret'.

Według wierzeń nordyckich runy podarował ludziom bóg Odyn. Najprawdopodobniej alfabet ten został zapożyczony od ludów północnej Italii (alfabet alpejski). Niektórzy badacze zwracają uwagę na jego powiązania z alfabetem hebrajskim czy fenickim.

Runy były używane do zapisu krótkich inskrypcji w drewnie, metalu czy na kamieniach (tzw. kamienie runiczne). Kształt liter tego alfabetu (głównie proste linie, mało łuków) ułatwiał zapis na takich powierzchniach.

Do run, oprócz ich znaczenia fonetycznego, było także przypisane dodatkowe, słowne znaczenie. Na przykład runa þ (th) oznaczała w futharku, tyle co thorn (cierń).

Choć runy są prawdopodobnie dużo starsze, najstarsze znane zapisy runiczne pochodzą z 200 r. Są one zresztą bardzo krótkie i trudne do przetłumaczenia. Do ok. 650 r. stosowano tzw. starszy futhark (zwany tak od pierwszych sześciu run: F - U - Þ - A - R - K → zobacz rycinę obok), liczący 24 znaki. Później alfabet runiczny zaczął się różnicować: wNorwegii i Szkocji używano futharku z 16 lub 18 runami, natomiast wAnglii rozwinął się alfabet zwany futhork w różnych odmianach, z 24, 28 lub nawet 31 runami. Zmiana nazwy wiąże się ze zmianą czwartej litery runicznej. Runami zapisywano głównie języki germańskie, choć odnaleziono kilka zapisów w łacinie. Przestano ich używać około roku 1000, poza jedynie Skandynawią, gdzie przetrwały jeszcze kilka wieków. Ale i tam wyparł je wreszcie alfabet łaciński.

Według zwolenników New Age runy są symbolami działającymi na zasadzie "promieniowania kształtów". Każdy symbol przywołuje subtelne energie ze świata ducha i z kosmosu. Według nich runy wywierają wpływ na podświadomość aktywując siły psychiczne które są ukryte pod progiem świadomości. Przez starożytnych używane były np. wyryte na łodziach bojowych czy mieczach podczas wojny, co miało zapewniać moc i ochronę. Współcześnie runy są używane przez niektóre osoby m.in. do kształtowania osobowości (tzn. wzmacniania pewnych cech adepta i eliminowania innych takich jak lęk, strach itp.). Jak wiele podobnych wierzeń New Age, nie zostało to w żaden sposób potwierdzone przez naukę.

Ostatni dzień na planie filmu Harrego Pottera

Widzieliście już film "Insygnia śmierci II"? A może wielki finał ciągle przed Wami? Kotek wyszperał dla Was wzruszający filmik z ostatniego dnia na planie. Obejrzyjcie koniecznie!

Dla całej ekipy to był z jednej strony bardzo smutny, a z drugiej bardzo piękny dzień. Pracowali ze sobą wiele lat, stali się dla siebie jak rodzina. Pożegnanie nie było łatwe. Na filmiku widać, że emocje tego ostatniego dnia były na planie ogromne.

czary z harrego pottera

Accio[edytuj]

Wymowa: "Akjo", "Aksjo", "Asjo".

Opis: sprawia, że dany przedmiot przylatuje do osoby rzucającej zaklęcie. Może być używane na dwa sposoby: przez rzucanie czaru i wypowiedzenie nazwy pożądanego przedmiotu przez rzucającego zaklęcie, (np. "Accio Błyskawica" użyte przez Harry'ego podczas Turnieju Trójmagicznego) albo poprzez wskazanie różdżką na pożądany przedmiot podczas, lub natychmiast po wypowiedzeniu zaklęcia. Zaklęciem o podobnym działaniu jest Carpe Retractum.

Użyte po raz pierwszy: przez Molly Weasley w tomie Harry Potter i Czara Ognia

Etymologia: z Łaciny accio znaczy wołam, kazać przyjść, przywoływać.

Aquamenti[edytuj]

Wymowa: "Agłamenti".

Opis: wytwarza strumień wody z różdżki. Zaklęciem o podobnym działaniu jest Aqua Eructo.

Użyte po raz pierwszy: W "Harry Potter i Książę Półkrwi" w jaskini w poszukiwaniu horkruksa, kiedy Harry chciał wyczarować wodę dla Dumbledore'a.

Etymologia: z łaciny aqua – woda, mens – myśl.

Alohomora[edytuj]

Wymowa: "Alohomora".

Opis: otwiera różne rzeczy, głównie zamki itp. Zaklęciem o podobnym działaniu jest Sezam Materio, a odwrotnym Colloportus, jednak jest ono zwykle za słabe na pokonanie bariery Sezam Materio.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Kamień Filozoficzny Hermiona Granger otwiera drzwi znajdujące się na zakazanym korytarzu na trzecim piętrze.

Etymologia: z hawajskiego aloha – żegnaj, z Łaciny mora – przeszkoda.

Anapneo[edytuj]

Wymowa: "Anapneo".

Opis: Zaklęcie udrożniające drogi oddechowe.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Książę Półkrwi przez Horacego Slughorna w pociągu Ekspres Hogwart, w celu pomocy Marcusowi Belby.

Etymologia: z greki anapneo – oddychać.

Aperacjum[edytuj]

Wymowa: "Aperacjum".

Opis: ujawnia niewidzialny tusz. Zaklęciem je osłabiającym jest Evanesco.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Komnata Tajemnic, gdy Hermiona próbowała odkryć tajemnicę dziennika Toma Riddle'a.

Etymologia: z łaciny apparare – pojawić się, a w języku angielskim odpowiednik pojawić się – to appear.

Ascendio[edytuj]

Wymowa: "Ascendjo".

Opis: Pociąga różdżkę w górę z ogromną siłą, prawdopodobnie także w inne strony.

Użyte po raz pierwszy: W filmie "Harry Potter i Czara Ognia", W momencie, gdy Harry w drugim zadaniu Turnieju Trójmagicznego uwolnił przyjaciół, lecz nie miał siły wypłynąć na powierzchnie jeziora.

Etymologia: z j.angielskiego ascend – wznosić się, unosić się.

Avada Kedavra[edytuj]

Wymowa: "Awada Kedawra".

Opis: najgroźniejsze z Zaklęć Niewybaczalnych, ponieważ jest nieodwracalne w skutkach i odpowiednio rzucone uśmierca każdą żywą istotę. Zaklęciu towarzyszy zielony błysk i świst. Od klątwytej zginęła większość ofiar Voldemorta i Śmierciożerców, a jedyną osobą, której udało się przeżyć jego działanie jest Harry Potter. Rodzice Harry'ego Pottera również zginęli z powodu użycia tegozaklęcia. Użycie go karane jest dożywotnim pobytem w Azkabanie. Pozostałe Zaklęcia Niewybaczalne to Cruciatus i Imperius.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Kamień Filozoficzny Lord Voldemort uśmiercił nim rodziców Harry'ego Pottera – Jamesa Pottera i Lily Potter, jednak jest to napisane w tomie Harry Potter i Czara Ognia, że było to właśnie działanie tego zaklęcia.

Etymologia: Autorka przyznaje, że Avada Kedavra ma związek z formułą Abrakadabra.[1]. Po angielsku i łacinie cadaver [2] znaczy trup.

Avis[edytuj]

Wymowa: "Awis".

Opis: powoduje pojawienie się stada fruwających ptaków.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Czara Ognia przez Ollivandera podczas sprawdzania różdżek uczestników Turnieju Trójmagicznego.

Etymologia: z Łaciny avis — ptak.

B[edytuj]

Bąblogłowy[edytuj]

Wymowa: brak informacji

Opis: tworzy bańkę powietrza wokół głowy.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Czara Ognia w drugim zadaniu Turnieju Trójmagicznego przez Cedrika Diggory'ego i Fleur Delacour.

C[edytuj]

Cave Inimicum[edytuj]

Wymowa: "Kawe Inimikum".

Opis: wyczarowuje barierę, która sygnalizuje pojawienie się w okolicy innych osób. Inne zaklęcia chroniące to Salvio Hexia, Repello Mugoletum i Protego Totalum.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Insygnia Śmierci Hermiona Granger zabezpieczyła siebie, Harry’ego Pottera i Rona Weasley przed obecnością innych osób podczas szukaniahorkrusów.

Etymologia: z Łaciny cavere – strzeć się, inimicus – nieprzyjaciel, wróg.

Chłoszczyść[edytuj]

Wymowa: "Chłoszczyść".

Opis: czyści oraz porządkuje.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Zakon Feniksa Przez Nimfadorę Tonks gdy chciała wyczyścić klatkę z Hedwigą.

Etymologia:

Colloportus[edytuj]

Wymowa: "Koloportus".

Opis: zamyka wszelkie rzeczy, głównie zamki itp.. Zaklęciami o odwrotnym działaniu są Sezam Materio i słabsze Alohomora.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Zakon Feniksa Hermiona Granger zamyka drzwi, aby Śmierciożercy nie złapali jej i jej przyjaciół podczas ucieczki z Departamenu Tajemnic wMinisterstwie Magii.

Etymologia z Łaciny colligo – związać, porta – drzwi.

Confundus[edytuj]

Wymowa: "Konfundo".

Opis: zmienia działanie mugolskich i magicznych przedmiotów lub dezorientuje osoby. Innym zaklęciem dezorientującym jest Mimblewimble.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Czara Ognia. Użyte przez Barty'ego Croucha Juniora jako Alastor Moody, gdy Czara Ognia wybierała zawodników do Turnieju Trójmagicznego.

Etymologia: z Łaciny confusio – zamieszanie.

Confringo[edytuj]

Wymowa: "Konfringo".

Opis: powoduje eksplozję danego obiektu.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Insygnia Śmierci Harry Potter tym zaklęciem niszczy przyczepę z Hedwigą

Etymologia: confing – wybuch

Conjunctivitis[edytuj]

Wymowa: "Konjunktiwitis".

Opis: oślepia ofiarę. Działa równie silnie na zwierzęta gruboskórne (smoki, trolle, olbrzymy), jak Drętwota na ludzi.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Czara Ognia Wiktor Krum użył tego zaklęcia w pierwszym zadaniu Turnieju Trójmagicznego, aby pokonać smoka.

Etymologia:conjunctivitis - z łaciny medycznej: zapalenie spojówek

Cruciatus[edytuj]

Wymowa: "Crucjo" "Krukcjo".

Opis: jedno z Zaklęć Niewybaczalnych. Sprawia ofierze ogromny ból. Było często wykorzystywane przez Śmierciożerców do torturowania swoich ofiar. Innymi Zaklęciami Niewybaczalnymi sąImperius i Avada Kedavra.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Czara Ognia podszywający się pod Alastora Moody'ego Barty Crouch Jr. w Hogwarcie na lekcji obrony przed czarną magią pokazując na pająku skutki wszystkich Zaklęć Niewybaczalnych, jednak mowa o torturowaniu swoich ofiar przez Śmierciożerców była już we wcześniejszych częściach.

Etymologia: z Łaciny crucio – torturować,tortura.

Zaklęcie Czterech Stron Świata[edytuj]

Wymowa: "Wskaż mi".

Opis: różdżka obraca się w kierunku, do którego chcemy dotrzeć.

Użyte po raz pierwszy: w 4 tomie (Harry Potter i Czara Ognia) podczas trzeciego zadania Turnieju Trójmagicznego, kiedy Harry Potter użył go, by zorientować się w kierunku w jakim idzie w labiryncie.

D[edytuj]

Deletrius[edytuj]

Wymowa: "Deletrius".

Opis: usuwa widmo zaklęcia wywołane czarem Priori Incantatem, które służy do sprawdzania ostatniego czaru rzuconego daną różdżką.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Czara Ognia Amos Diggory podczas finału Mistrzostw Świata w Quidditchu, kiedy sprawdzał czy ktoś nie rzucił zaklęcia Morsmorde różdżkąHarry'ego Pottera.

Etymologia z angielskiego delete – usunąć.

Densaugeo[edytuj]

Wymowa: "Densaugeo".

Opis: wydłuża przednie zęby.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Czara Ognia Draco Malfoy trafił nim zamiast w Harry'ego Pottera w Hermionę Granger.

Etymologia: z Łaciny dens — ząb.

Deprimo[edytuj]

Wymowa: "Deprimo".

Opis: dokładnie nie wiadomo, gdyż było użyte tylko raz, a wtedy zrobiło dużą dziurę na wylot w drewnianej podłodze.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Insygnia Śmierci Hermiona Granger użyła go, by wraz z Harrym Potterem i Ronem Weasleym nie zostać złapaną przez Śmierciożerców w domuLovegoodów.

Etymologia: z Łaciny deprimere – przygniatać, upokorzyć, zgnieść.

Depulso[edytuj]

Wymowa: Depulso.

Opis: odpycha przedmioty od siebie. Zaklęciem odwrotnym jest "accio"

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Zakon Feniksa Harry użył go, gdy pomagali Molly Weasley w sprzątaniu domu przy Grimmuald Place nr 12.

Etymologia: z rumuńskiego "depoul" - odpychaċ.

Descendo[edytuj]

Wymowa: "Descendo".

Opis: Otwiera ukryte przejścia.

Użyte po raz pierwszy: w tomie "Harry Potter i Insygnia Śmierci" przez Rona, kiedy pokazywał Harry'emu ghula

Etymologia: z Łaciny descendo, -ere – zstępować, zchodzić

Diffindo[edytuj]

Wymowa: "Diffindo".

Opis: Rozcina takie materiały jak paski itp.

Użyte po raz pierwszy: w grze Harry Potter i Komnata Tajemnic poznaje się je w środkowym etapie gry, jak również w tomie Harry Potter i Czara Ognia Harry Potter rozcina pasek od torbyCedrica Diggory'ego, aby go zatrzymać.

Etymologia:

Drętwota[edytuj]

Wymowa: "Drętwota".

Opis: oszałamia i powoduje silną drętwotę ciała, a czasami nawet utratę przytomności.

Użyte po raz pierwszy: Zaklęcie Drętwota pierwszy raz pojawia się w IV tomie, po ukazaniu się znaku Voldemorta, pracownicy ministerstwa rzucają te zaklęcia między drzewa, by odnaleźć wyczarowującego.

Etymologia:

Duro[edytuj]

Wymowa: "Duro"

Opis: przemienia w kamień.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Insygnia Śmierci Hermiona Granger zamieniła gobelin, który zrzuciła na dwóch Śmierciożerców podczas bitwy o Hogwart.

Etymologia: z hiszpańskiego duro – ciężki, twardy.

E[edytuj]

Engorgio[edytuj]

Wymowa: "Engordżio".

Opis: powiększa małe obiekty. Zaklęciem o odwrotnym działaniu jest Reducio.

Użyte po raz pierwszy: w książce Harry Potter i Czara Ognia podszywający się pod Alastora Moddy'ego Barty Crouch Jr. w Hogwarcie na lekcji obrony przed czarną magią powiększa pająka.

Etymologia: z angielskiego engorge - wzdymać się, pęcznieć.

Episkey[edytuj]

Wymowa: "Episkij".

Opis: niweluje uszkodzenia ciała.

Użyte po raz pierwszy: w szóstej części Nimfadora Tonks używa go, aby uleczyć złamany nos Harry'ego.

Etymologia:z greki episkeyazo - reperować.

Erecto[edytuj]

Wymowa: "Erekto".

Opis: Zaklęcie prostujące, stawiające.

Użyte po raz pierwszy: Hermiona , Ron i Harry w VII tomie użyli tego zaklęcia, aby rozstawić namiot podczas poszukiwania horkruksów.

Etymologia: z łaciny erecto - stawiać.

Evanesco[edytuj]

Wymowa: "Ewanesko".

Opis: powoduje znikanie małych przedmiotów lub osłabia działanie zaklęcia Aperacjum. Zaklęciem o działaniu zmniejszającym jest też Reducio.

Użyte po raz pierwszy: w Harry Potter i Komnata Tajemnic w klubie pojedynków Draco Malfoy napuszcza na Harry'ego Pottera węża. Po nieudanej próbie pozbycia się go przez Gilderoya Lockharta niszczy go Severus Snape.

Etymologia z angielskiego evanescence – przelotność.

Zaklęcie Patronusa[edytuj]

Wymowa: "Ekspekto Patronum".

Opis: Zaklęcie obronne, używane do wyczarowania Patronusa – tarczy, która jest zmaterializowaną postacią pozytywnej energii, o kształcie charakterystycznym dla każdego czarodzieja; stosowany m.in. do obrony przed dementorami i śmierciotulami. ^[1] Wyczarowany patronus może także służyć jako "kurier", gdy chcemy przekazać komuś ważną wiadomość.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Więzień Azkabanu przez Remusa Lupina do obrony Harry'ego.

Etymologia: z Łaciny expecto – oczekuję, patronus – obrona.

Expelliarmus[edytuj]

Wymowa: "Ekspeliarmus".

Opis: rozbraja (odrzuca) przeciwnika lub jego różdżkę.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Komnata Tajemnic Severus Snape pokazał je uczniom na pierwszej lekcji Klubu Pojedynków rozbrajając Gilderoya Lockharta.

Etymologia: z Łaciny expello – odpycham.

Expulso[edytuj]

Wymowa: "Ekspulso".

Opis: powoduje odpychanie o działaniu odśrodkowym (gdy trafi pomiędzy grupę osób, wszystkie zostają odrzucone) bazujące na zasadzie działania bomby miotającej, z tym że nie powoduje większych obrażeń.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Insygnia Śmierci przez Antonina Dołohowa w celu obezwładnienia Harry'ego Pottera, Hermiony Granger i Rona Weasleya na Tottenham Court Roadpodczas ich ucieczki z Nory.

Etymologia:

F[edytuj]

Feraverto[edytuj]

Wymowa: "Ferawerto"

Opis: zamienia zwierzę w puchar na wodę

Użyte po raz pierwszy: w filmie "Harry Potter i Kamień Filozoficzny" na lekcji transmuntacji.

Ferula[edytuj]

Wymowa: "Ferula".

Opis: opatruje uszkodzenia ciała (bandażujące złamania, itp.).

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Więzień Azkabanu Remus Lupin, aby unieruchomić i opatrzyć złamaną nogę Rona Weasleya.

Etymologia:

Zaklęcie Fideliusa[edytuj]

Wymowa: Brak (zaklęcie całkowicie niewerbalne).

Opis: bardzo złożone zaklęcie, przy którym dochodzi w sposób magiczny do zdeponowania tajemnicy w duszy żywego człowieka. Informacja zostaje ukryta w wybranej osobie, nazywanejStrażnikiem Tajemnicy, więc nie można jej odnaleźć, chyba że sam Strażnik Tajemnicy zechce ją wyjawić, inaczej pozostaje niedostępna (nie da się jej wydobyć za pomocą Imperiusa bądźVeritaserum). Skutkiem tego zaklęcia jest np. to, iż nikt, komu przez Strażnika Tajemnicy nie wyjawiono tajemnicy, nie mógł znaleźć ludzi, którzy się ukrywali.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Kamień Filozoficzny Lily i James Potterowie, rodzice Harry'ego Pottera, kiedy dowiedzieli się, iż Lord Voldemort chce ich zabić. Strażnikiem Tajemnicy Potterów miał być Syriusz Black, ten jednak namówił ich, żeby został nim niepozorny Peter Pettigrew. Tydzień po tym jak zaklęcie zostało rzucone Peter wyjawił tajemnicę Lordowi Voldemortowi, skutkiem czego była śmierć Lily i Jamesa Potterów, ale tym samym klęska czarnoksiężnika.

Etymologia: prawdopodobnie od nazwiska czarodzieja, który wymyślił to zaklęcie – Fidelius, lub od łacińskiego słowa fidelis oznaczającego osobę zaufaną, powiernika.

Finite[edytuj]

Wymowa: "Finite".

Opis: kończy działanie niektórych zaklęć (np.Tarantallegra). Inną formą tego zaklęcia jest Finite Incantatem (powoduje znikanie lub rozpryskiwanie się metalowych rzeczy, lub uzdrawia poszkodowanego po działaniu zaklęcia Tarantallegra).

Użyte po raz pierwszy: Harry Potter i Komnata Tajemnic przez Hermionę Granger do unicestwienia tłuczka lecącego w Harry'ego Pottera, gdyż ta piłka do Quidditcha była zaczarowana przez Zgredka.

Etymologia: z Łaciny finis – koniec lub z włoskiego finito - skończony

Flagrate[edytuj]

Wymowa: "Flagrate".

Opis: oznacza różne obiekty ognistym, czerwonym krzyżem.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Zakon Feniksa Hermiona Granger w Departamencie Tajemnic podczas szukania przepowiedni do zaznaczenia drzwi.

Etymologia:

Flagrante[edytuj]

Wymowa: "Flagrante".

Opis: zaklina przedmiot tak, że dotknięty przez kogokolwiek rozgrzewa się do wysokich temperatur.

Użyte po raz pierwszy w tomie Harry Potter i Insygnia Śmierci w skarbcu Lestrange'ów by zapobiec wykradnięciu Horkruksa Lorda Voldemorta.

Etymologia:

Furnunculus[edytuj]

Wymowa: "Fernukulus".

Opis: powoduje pojawienie się na twarzy białych krost i piekących bąbli.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Czara Ognia, gdy Harry Potter trafia nim Gregory'ego Goyla.

Etymologia: z łaciny furunculus – czyrak.

G[edytuj]

Geminio[edytuj]

Wymowa: "Geminio".

Opis: powiela małe obiekty (tworzy duplikat obiektu, na który zostało rzucone).

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Insygnia Śmierci Hermiona Granger do stworzenia kopii Medalionu Salazara Slyherina, który był w posiadaniu Dolores Umbridge, by ta nie zorientowała się o stracie oryginału.

Etymologia: z Łaciny gemini – bliźnięta.

Glisseo[edytuj]

Wymowa: "Glisseo".

Opis: wygładza nawet duże bardzo pokrzywione obiekty (np. powierzchnie schodów).

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Insygnia Śmierci Hermiona Granger w starciu ze Śmierciożercami podczas Bitwy o Hogwart wyrównała schody przewracając kilku Śmierciożerców.

Etymologia: z włoskiego gliss – ślizgać się.

H[edytuj]

Homenum Revelio[edytuj]

Wymowa: "Homenum Rewelio".

Opis: ujawnia ludzką obecność w docelowym obszarze.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Insygnia Śmierci Hermiona Granger sprawdziła w domu przy Grimmauld Place 12 czy nikogo prócz niej, Harry'ego i Rona nie ma w tym budynku.

Etymologia: z Łaciny homo – człowiek, revelo – odsłonić.

I[edytuj]

Impedimenta[edytuj]

Wymowa: "Impedimenta".

Opis: na pewien czas spowalnia ofiarę. Zaklęcie o podobnym działaniu to Immobilus.

Użyte po raz pierwszy:Kiedy Harry uczył się do zadania trzeciego, w tomie Harry Potter i Czara Ognia. Ron użył zaklęcia na osie.

Etymologia: z Łaciny im – przeczenie, pedi – nogi, mento – umysł.

Imperius[edytuj]

Wymowa: "Imperio".

Opis: Zaklęcie niewybaczalne służące do przejęcia kontroli nad inną istotą. Innymi Zaklęciami Niewybaczalnymi są Cruciatus i Avada Kedavra.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Czara Ognia podszywający się pod Alastora Moody'ego Barty Crouch Jr. w Hogwarcie na lekcji obrony przed czarną magią wobec pająka.

Etymologia: z Łaciny imperiare — rządzić.

Impervius[edytuj]

Wymowa: "Imperwius".

Opis: nadaje celowi właściwości odpychające (nie można tego dotknąć).

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Więzień Azkabanu podczas meczu Quidditcha padał deszcz, i przez to Harry Potter miał słabą widoczność poprzez swoje okulary, a Hermiona Granger je zaczarowała, w ten sposób, że okulary odpychały krople deszczu.

Etymologia: z angielskiego impervious- nieprzepuszczalny, nieprzenikliwy

Incarcerous[edytuj]

Wymowa: "Inkarserus".

Opis powoduje pojawienie się pęt krępujących ofiarę.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Więzień Azkabanu Severus Snape, aby związać Remusa Lupina.

Etymologia: carcer (czytaj karcer) – nazwa wyjątkowo niemiłej odmiany więzienia

Incendio[edytuj]

Wymowa: "Insendjo".

Opis: podpala (w książkach i filmach). Zaklęciem o działaniu podpalającym jest również Lacarnum Inflamare.

Użyte po raz pierwszy: W książce Harry Potter i Kamień Filozoficzny. Hermiona wywołuje zamieszanie na trybunach stadionu.

Etymologia: z galicyjskiego icendio - ogień

Innaminitus Conjurus[edytuj]

Wymowa:"Innaminitus Konjurus".

Opis: wyczarowuje przedmioty

J[edytuj]

Jęzlep[edytuj]

Wymowa: "Jęzlep"

Opis: powoduje przyklejenie się języka do podniebienia, co uniemożliwia mówienie, itp.

Użyte po raz pierwszy: W VI tomie użyte dwa razy na Filchu, a także użyte przez Harry'ego w skrzydle szpitalnym na Irytka

Etymologia: z polskiego (przetłumaczone) połączenie język i zlepiać.

K[edytuj]

Zaklęcie Kameleona[edytuj]

Wymowa: Brak (zaklęcie całkowicie niewerbalne).

Opis: kamufluje (upodabnia do otoczenia) przedmiot lub żywą istotę.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Zakon Feniksa Alastora Moody'ego, gdy zabierał Harry'ego Pottera z domu Dursleyów.

Etymologia: z polskiego od nazwy zwierzęcia kameleona, który potrafi zmieniać kolor swoiej skóry na taki, który upodabnia go do otoczenia.

L[edytuj]

Lacarnum Inflamare[edytuj]

Wymowa: "Lakarnum Inflamare".

Opis: umożliwia wystrzelenie z różdżki ognia w postaci małych kul.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Kamień Filozoficzny gdy Hermiona Granger podpaliła szatę Snape'a na meczu Quidicha, aby zapobiec czarowaniu miotły Harry'ego. Jak się później okazało Snape chciał pomóc Harry'emu.

Etymologia: z Łaciny lacarnum – wystrzelić, inflamare – podpalić

Legilimens[edytuj]

Wymowa: "Legilimens".

Opis: umożliwia legilimencję, czyli "czytanie w myślach".

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Zakon Feniksa gdy Severus Snape pomagał Harry'emu Potterowi ćwiczyć oklumencję (obrone przed legilimencją).

Etymologia: z Łaciny legi – czytać, mens – rozum.

Levicorpus[edytuj]

Wymowa: Lewikorpus.

Opis: sprawia, że niewidzialna siła unosi przeciwnika za kostkę u nogi trzymając go głową w dół (wersja z książki), lub daleko odrzuca przeciwnika (wersja z filmu). Przeciwzaklęciem jestLiberacorpus, a innym zaklęciem lewitującym jest Wingardium Leviosa.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Zakon Feniksa, w wspomnieniu Snape'a używa go James Potter.

Etymologia: levi (łac. wznosić) i corpus (łac. ciało)

Liberacorpus[edytuj]

Wymowa: Liberakorpus.

Opis: jest zaklęciem przeciwdziałającym Levicorpus (uwalnia uniesioną ofiarę).

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Książę Półkrwi, kiedy Harry Potter próbował uwolnić lewitującego Rona Weasleya od działania zaklęcia Levicorpus.

Etymologia: libera (łac. wolność) i corpus (łac. ciało)

Locomotor[edytuj]

Wymowa: "Lokomotor".

Opis: służy do przenoszenia różnych obiektów (nazwę obiektu wymawia się po formule Locomotor). Modyfikacją tego zaklęcia jest Locomotor Mortis (z Łaciny mortis – śmierć, stanowi przeciwurok zaklęcia pierwotnego: uniemożliwia ruch, czyli chodzenie, itp., użył go po raz pierwszy Draco Malfoy w tomie Harry Potter i Kamień Filozoficzny na Neville'u Longbottomie). Zaklęciem o podobnym działaniu jest Mobiliarbus. Przeciwzaklęciem jest Immobilus.

Użyte po raz pierwszy: W V tomie, kiedy Tonks poszła z Harrym zabrać kufer i klatkę z Hedwigą z jego sypialni, gdy transportowali go na Grimmauld place 12.

Etymologia:

Lumos[edytuj]

Wymowa: "Lumos".

Opis: powoduje wydobywanie się światła z końca różdżki. Modyfikacjami tego zaklęcia są Lumos Maxima (wzmocnienie zaklęcia pierwotnego, użyte po raz pierwszy w filmie Harry Potter i Więzień Azkabanu przez Harry'ego Pottera do rozświetlenia książki, którą czytał w nocy pod kołdrą w domu Dursleyów) i Lumos Solara (z Łaciny sol – Słońce rozumiane jako światło, działa tak, że światło wyzwalane z różdżki po użyciu tego zaklęcia ma naturę promieni słonecznych. Zaklęciem odwołującym wszystkie modyfikacje jak i zaklęcie właściwe jest Nox.

Użyte po raz pierwszy: w filmie Harry Potter i Kamień Filozoficzny przez Hermionę Granger w celu uratowania Rona Weasleya z Diabelskich Sideł).

Etymologia: z Łaciny lumen – światło.

M[edytuj]

Mobiliarbus[edytuj]

Wymowa: "Mobiljarbus".

Opis: służy do poruszania przedmiotów. Zaklęciem o podobnym działaniu jest Locomotor.

Użyte po raz pierwszy: w Harry Potter i Więzień Azkabanu Hermiona Granger w Gospodzie Pod Trzema Miotłami, żeby Korneliusz Knot nie zauważył Harry'ego Pottera, który przebywał nielegalnie w Hogsmeade.

Etymologia:

Mobilicorpus[edytuj]

Wymowa: "Mobilikorpus".

Opis: przemieszcza osoby (sprawia że lewitują).

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Więzień Azkabanu Remus Lupin zastosował je przeciwko Severusowi Snape'owi, który stracił przytomność.

Etymologia: z angielskiego mobile – ruchomy, corpse – ciało w znaczeniu ciała materialnego (przedmiotu), a nie ludzkiego.

Morsmorde[edytuj]

Wymowa: "Morsmorde".

Opis: wyczarowuje na niebie Mroczny Znak – świetlistą, zieloną czaszkę, z ust której wychodzi wijący się wąż, a cały symbol jest znakiem Lorda Voldemorta i jego popleczników, głównieŚmierciożerców.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Czara Ognia podczas Mistrzostw Świata w Quidditchu Mroczny Znak został wyczarowany przez Bartemiusza Croucha Juniora, syna Barty'ego Croucha, o co posądzono Mrużkę, skrzatkę domową Crouchów.

Etymologia: z łaciny mortis – śmierć i mordre - gryźć

Muffliato[edytuj]

Wymowa: "Mufliato".

Opis: sprawia, że osoba na którą zostało rzucone słyszy nieokreślone brzęczenie, przez co nie może podsłuchać rozmowy rzucającego (jedno z zaklęć wymyślonych przez Księcia Półkrwi).Zaklęciami o podobnym działaniu są Quietus i Silencio.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Książę Półkrwi przez Harry'ego Pottera

Etymologia: z angielskiego muffle - przytłumić stłumić

N[edytuj]

Nox[edytuj]

Wymowa: "Noks".

Opis: odwołuje niektóre zaklęcia np. Lumos — gasi światło na końcu różdżki.

Użyte po raz pierwszy: w trzecim tomie Harry gasi różdżkę podczas szpiegowania Petera Pettigrewa

Etymologia: z Łaciny nox – noc.

Nox Maxima[edytuj]

Wymowa: "Noks Maksima".

Opis: powoduje całkowitą ciemność

Użyte po raz pierwszy: w czwartym tomie Krum używa go w walce ze smokiem.

Etymologia: nox - noc.

Zaklęcie Nienanoszalności[edytuj]

Wymowa brak danych

Opis: powoduje, że nie można nanieść danego obszaru na mapę.

Użyte po raz pierwszy: Użyte w piątym tomie po to, aby nie można było nanieść na mapę Kwatery Głównej ZF.

Etymologia:

O[edytuj]

Obscuro[edytuj]

Wymowa: "Obskuro".

Opis: sprawia, że na oczach przeciwnika pojawia się czarna opaska, przez którą nic nie widać i nie można jej zdjąć.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Insygnia Śmierci Hermiona Granger, kiedy chciała ukryć przed portretem Fineasa Nigellusa miejsce pobytu Harry'ego Pottera, Rona Weasleya oraz swoje.

Etymologia: z angielskiego obscure - zaciemnić, zakryć, zasłonić

Zaklęcie Zapomnienia[edytuj]

Obliviate

Wymowa: "Obliwiate".

Opis: używane do usuwania wspomnień i modyfikacji pamięci.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Komnata Tajemnic Gilderoy Lockhart wyjawił, że używał tego zaklęcia do modyfikacji pamięci osób, których czyny sobie przypisywał.

Etymologia: z Łaciny oblitteratio – zapomnienie.

Orchideus[edytuj]

Wymowa: "Orchideus".

Opis: powoduje, że z końca różdżki wystrzela bukiet kwiatów, który może ranić magiczne zwierzęta (wersja ataku istnieje w grze komputerowej Harry Potter i Czara Ognia).

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Czara Ognia Ollivander użył tego zaklęcia, żeby sprawdzić różdżkę Fleur Delacour, która brała udział w Turnieju Trójmagicznym.

Etymologia: z angielskiego orchids - orchidee

Oppugno[edytuj]

Wymowa: "Oppugno".

Opis: Zmusza wyczarowane ptaki do ataku na inną osobę.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Książę Półkrwi Hermiona Granger zmusiła ptaki do ataku na Rona Weasley'a.

Etymologia: z Łaciny oppungo – atakuję.

P[edytuj]

Zaklęcie Pełnego Porażenia Ciała[edytuj]

Pisownia: Petrificus Totalus.

Wymowa: "Petrifikus Totalus".

Opis: powoduje, że całe ciało przeciwnika sztywnieje

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Kamień Filozoficzny Hermiona Granger unieruchomiła Neville'a Longbottoma, który chciał zatrzymać ją, Harry'ego Pottera i Rona Weasleya.

Etymologia: z greki petros – kamień, petra – skała, skamienienie

Peskipiksi Pesternomi[edytuj]

Wymowa: "Peskipiksi Pesternomi".

Opis: być może (gdyż nie zadziałało, ponieważ to błędna wymowa) poskramia chochliki lub inne magiczne zwierzęta.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Komnata Tajemnic Gilderoy Lockhart próbując poskromić Chochliki kornwalijskie.

Etymologia:

Portus[edytuj]

Wymowa: "Portus".

Opis: zamienia dany obiekt w świstoklik.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Zakon Feniksa Albus Dumbledore stworzył świstoklik, dzięki któremu Harry Potter przedostał się po ataku na pana Weasleya na Grimmamuald Place 12

Etymologia: z Łaciny porta – brama, drzwi.

Priori Incantatem[edytuj]

Wymowa: "Priori Inkantatem".

Opis: wywołuje retrospekcję zaklęć danej różdżki, do rzucenia których posłużyła.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Czara Ognia po meczu finałowym mistrzostw świata w Quidditchu Amos Diggory, by sprawdzić czy Mroczny Znak został wyczarowany przy pomocy różdżki Harry'ego Pottera.

Etymologia z Łaciny prior – poprzedni, incantamentum – zaklęcie.

Zaklęcie Tarczy[edytuj]

Wymowa: "Protego".

Opis: na krótko tworzy magiczną barierę (tarczę), która chroni rzucającego czar zarówno przed zaklęciami jak i przed innymi przedmiotami. Działa na zwykłe uroki, ale nie na Zaklęcia Niewybaczalne. Modyfikacjami tego zaklęcia są Protego Totalum oraz Protego Horriblisus.

Użyte po raz pierwszy:. W 4. części Harry Potter uczył się go do trzeciego zadania Turnieju Trójmagicznego, ponieważ uznał, że to zaklęcie może mu się przydać.

Etymologia: z Łaciny protego – chronić.

Protego Horriblisus[edytuj]

Wymowa: "Protego Horriblis".

Opis: Prawdopodobnie najsilniejsze zaklęcie ochronne.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Insygnia Śmierci przez Profesora Flitwicka, przed bitwą o Hogwart, w celu ochrony Zamku.

Etymologia:

Protego Totalum[edytuj]

Wymowa: "Protego Totalum".

Opis: sprawia, że dany obszar jest trudny do wykrycia. Inne zaklęcia chroniące to Cave Inimicum, Salvio Hexia i Repello Mugoletum.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Insygnia Śmierci użyła go Hermiona Granger, by chronić miejsce pobytu jej, Harry'ego Pottera i Rona Weasleya.

Etymologia: z Łaciny protego – chronić, totalum – całkowicie.

Zaklęcie Proteusza[edytuj]

Wymowa: Brak (zaklęcie całkowicie niewerbalne).

Opis: powoduje zależne zmiany; przedmioty, na które zostanie rzucone są od siebie zależne, zmiany zachodzące w jednym powododują te same zmiany w pozostałych. Znajomość poprawnego użycie jest wymagana na poziomie owutemów.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Zakon Feniksa Hermiona Granger na fałszywe galeony, by móc informować wszystkich członków Gwardii Dumbledore'a o datach i godzinach spotkań.

Etymologia: z polskiego (przetłumaczone) od imienia Proteusz (w mitologii greckiej Proteusz posiadał zdolność zmieniania swojej postaci, co może odnosić się, do zmian zachodzących w przedmiotach).

Piertotum Locomotor[edytuj]

Wymowa: "Piertotum Lokomotor".

Opis: ożywia posągi, zbroje, rzeźby itp..

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Insygnia Śmierci Minerwa McGonagall do ożywienia zbroi i posągów, by broniły Hogwart przed poplecznikami Lorda Voldemorta.

Etymologia: piertotum-pierto-figury, locomotor-lokomocja-poruszać

Q[edytuj]

Quietus[edytuj]

Wymowa: "Kwijetus".

Opis: osłabia siłę głosu. Zaklęciem o odwrotnym działaniu jest Sonorus, a podobne zaklęcia to Silencio i Muffilato.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Czara Ognia po finałowym meczu mistrzostw świata w Quidditchu Ludo Bagman odwołał zaklęcie Sonorus, które wzmacnia siłę głosu (zdolność donośnego mówienia była mu potrzebne do komentowania mistrzostw w Quidditchu).

Etymologia z angielskiego quiet- cisza.

R[edytuj]

Reducio[edytuj]

Wymowa: "Redusjo".

Opis: redukuje (zmniejsza) rozmiary obiektów, parzy innych.

Użyte po raz pierwszy: Na lekcji Obrony przed Czarną Magią w 4. tomie. Bartemiusz Crouch Junior, zamieniony w Szalonookiego Moody'ego przez eliksir wielosokowy, użył tego zaklęcia do pomniejszenia pająka.

Etymologia

Reducto[edytuj]

Wymowa: "Redukto".

Opis: niszczy nawet duże obiekty mieląc je na proch.

Użyte po raz pierwszy: Przez Harry'ego w Tomie Harry Potter i Czara Ognia do zniszczenia ściany w labiryncie.

Etymologia

Renervate[edytuj]

Wymowa: "Renerwejt".

Opis: Uzdrawia i regeneruje. Wybudza z czaru drętwota. Wcześniej zaklęciem tym było enervate, lecz później autorka przyznała że popełniła błąd, gdyż enervate znaczy osłabiać.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Czara Ognia Poppy Pomfrey leczy Harry'ego Pottera po potyczce ze smokiem Rogogonem Węgierskim.

Etymologia: enervate - osłabiać, re - (w domyśle działanie przeciwne)

Relashio[edytuj]

Wymowa: "Relaszio".

Opis: Jest to zaklęcie uwalniające.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Czara Ognia Harry Potter w drugim zadaniu Turnieju Trójmagicznego zaatakował druzgotki.

Etymologia: z angielskiego release – uwolnić.

Reparo[edytuj]

Wymowa: "Reparo".

Opis: naprawia zepsute lub zniszczone przedmioty. Modyfikacją jest Oculus Reparo (naprawia okulary)

Użyte po raz pierwszy: Harry Potter i Kamień Filozoficzny, kiedy Hermiona Granger naprawiła Harry'emu Potterowi okulary podczas podróży pociągiem do Hogwartu).

Etymologia: z Łaciny reparo – naprawiać.

Repello Mugoletum[edytuj]

Wymowa: "Repelo Mugoletum".

Opis: sprawia, że mugole nie widzą danego obiektu. Inne zaklęcia chroniące to Salvio Hexia, Cave Inimicum i Protego Totalum.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Insygnia Śmierci Hermiona Granger na swój namiot podczas podróży w poszukiwaniu horkruksów razem z Harry'emu Potterowi i Ronowi Weasleyowi. We wcześniejszych częściach była jednak już mowa o obiektach, których mugole nie mogą zobaczyć jak i również wyczuć.

Etymologia: z Łaciny repel – odpychać, mugoletum odnosi się do do mugoli.

Rictusempra (Zniewalająca Łaskotka)[edytuj]

Wymowa: "Riktusempra".

Opis: jedno z zaklęć najczęściej używanych na przeciwniku w trakcie walki. Promień uderza ze średnią siłą i zwykle odpycha przeciwnika. Z teoretycznego punktu widzenia zaklęcie to rozśmiesza, niewidzialna siła łaskocze przeciwnika (gdy rzuci się je na siebie, wprawia się w dobry nastrój).

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Komnata Tajemnic podczas odbywającej się w ramach Klubu Pojedynków walki, Harry Potter użył go przeciwko Draco Malfoyowi.

Etymologia: (łac.) semper – zawsze

Riddiculus[edytuj]

Wymowa: "Ridikulus".

Opis: zamienia bogina w to coś zabawnego, o czym pomyśli rzucający czar.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Więzień Azkabanu zaklęcia tego uczyli się Gryfoni podczas lekcji z Remusem Lupinem.

Etymologia: z angielskiego riddiculous — absurdalność.

S[edytuj]

Salvio Hexia[edytuj]

Wymowa: "Salwjo Heksja".

Opis: ochrania miejsce, w którym ktoś przebywa. Inne zaklęcia chroniące to Repello Mugolteum, Cave Inimicum i Protego Totalum.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Insygnia Śmierci Hermiona Granger w celu ochrony miejsca pobytu jej, Harry'ego Pottera i Rona Weasleya.

Etymologia:

Sectumsempra[edytuj]

Wymowa: "Sektumsempra".

Opis: powoduje rozległe i głębokie rany na ciele, jest zaklęciem czarnomagicznym.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Książę Półkrwi Harry Potter znajduje to zaklęcie w podręczniku do eliksirów należącego kiedyś do Księcia Półkrwi, a potem używa go na Draconie Malfoyu.

Etymologia: z Łaciny sectum – ciąć, semper – zawsze.

Serpensortia[edytuj]

Wymowa: "Serpensortia".

Opis: wyczarowuje węża, który atakuje przeciwnika.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Komnata Tajemnic Draco Malfoy użył go na Harrym Potter'ze w Klubie Pojedynków prowadzonym przez Gilderoya Lockharta.

Etymologia: z angielskiego serpent – wąż.

Silencio[edytuj]

Wymowa: "Silensjo".

Opis: w przeciwieństwie do podobnych zaklęć – Quietus czy Muffilato – wycisza całkowicie. Zaklęciem o odwrotnym działaniu jest Sonorus.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Zakon Feniksa Harry Potter ćwiczył na czarnych krukach i żabach.

Etymologia z hiszpańskiego silencio – cisza.

Sonorus[edytuj]

Wymowa: "Sonorus".

Opis: zwiększa siłę głosu. Zaklęciami o odwrotnym działaniu są Quietus, Muffilato i Silencio.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Czara Ognia Ludo Bagman, szef Departamentu Magicznych Gier i Sportów, by wzmocnić swój głos, jako iż był komentatorem finałowego meczu mistrzostw świata w Quidditchu.

Etymologia: z łaciny sonus – głos.

Szatańska Pożoga[edytuj]

Wymowa: Brak (zaklęcie całkowicie niewerbalne).

Opis: rozpala ogromny, trudny do powstrzymania, potężny, dziki ogień, który formuje się w różne bestie i trawi niemal wszystko na swojej drodze, będąc nawet zdolnym do niszczeniahorkruksów.

Użyte po raz piewszy: w tomie Harry Potter i Insygnia Śmierci podczas bitwy o Hogwart Vincent Crabbe, gdy wraz z Gregorym Goyle'em i Draco Malfoyem próbuje dopaść Harry'ego Pottera,Rona Weasleya i Hermionę Granger, którzy poszukują diademu Roweny Ravenclaw w Pokoju Życzeń.

Etymologia:

T[edytuj]

Tarantallegra[edytuj]

Wymowa: "Tarantallegra".

Opis: wywołuje u przeciwnika niekontrolowane pląsy. Zaklęciem odwołującym je jest Finite, a zaklęciem, które leczy jego skutki jest Finite Inkantatem.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Komnata Tajemnic użył go Malfoy podczas walki z Harrym Potterem w Klubie Pojedynków.

Etymologia: od sycyliskiego tańca Tarantella i od włoskiego allegro (pol. szybko)

Tergeo[edytuj]

Wymowa: "Tergeo".

Opis: usuwa różne substancje np. kurz, krew. Podobne zaklęcie to Chłoszczyść.

Użyte po raz pierwszy: Przez Molly Weasly w Zakonie Feniksa, gdy chciała zetrzeć kurz w pokoju Rona

Etymologia: z łaciny tergeo - ścierać, czyścić

U[edytuj]

Upiorogacek[edytuj]

Wymowa: Brak (zaklęcie całkowicie niewerbalne).

Opis: straszy i wywołuje lęk.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Zakon Feniksa, Ginny wspomniała, że użyła upiorogacka na Draconie Malfoyu w gabinecie Umbridge.

Etymologia: z polskiego (przetłumaczone) połączenie upiór i gacek (część nazwy gatunkowej dwóch gatunków nietoperzy).

W[edytuj]

Waddiwasi[edytuj]

Wymowa: "Ładiłasi".

Opis: odblokowuje zatkane otwory. Podobne zaklęcie to Sezam Materio.

Uzyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Więzień Azkabanu Remus Lupin użył go, odtykając dziurkę od klucza, która została zatkana gumą do żucia przez Irytka.

Etymologia: od szwedzkiego vadd (pol. coś miękkiego) i francuskiego vas y (pol. idź tam)

Wingardium Leviosa[edytuj]

Wymowa: "Wingardium Lewiosa".

Opis: unosi wskazany obiekt.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Kamień Filozoficzny podczas nauki.

Etymologia: połączenie wing (ang. skrzydło), arduus (łac. wysoki, stromy) i levo (łac. wznosić, lewitować)

Zaklęcia pojawiające się wyłącznie w filmach[edytuj]

Arania Exumei[edytuj]

Wymowa: "Arania Eksumei".

Opis: zadaje ból pająkom.

Użyte po raz pierwszy: w filmie Harry Potter i Komnata Tajemnic Ron Weasley i Harry Potter podczas ucieczki z Zakazanego Lasu przed pająkami, gdy już zdawało im się, że uciekli pająkom, wtedy jeden z nich złapał Rona Weasleya za szyję, a Harry Potter zaatakował go.

Etymologia: z Łaciny arania – pająk.

Acsendio[edytuj]

Wymowa: "Aksendio".

Opis: pozwala wydostać się na powierzchnię wody.

Użyte po raz pierwszy: w filmie Harry Potter i Czara Ognia, kiedy Harry Potter w czasie 2. zadania Turnieju Trójmagicznego wydostał się z jeziora.

Etymologia:

Partis Temporus[edytuj]

Wymowa: "Partis Temporus".

Opis: tworzy potężny ognisty tunel.

Użyte po raz pierwszy: w filmie Harry Potter i Książę Półkrwi, Albus Dumbledore po odstraszeniu inferiusów skierował tunel ognia wprost przed siebie

Etymologia:

Aresto Momentum[edytuj]

Wymowa: "Aresto Momentum".

Opis: najprawdopodobniej spowalnia (lub całkowicie zatrzymuje) czas na kilka sekund w danym miejscu.

Użyte po raz pierwszy: w filmie Harry Potter i Więzień Azkabanu kiedy Harry Potter spadał z miotły, Albus Dumbledore, aby Harry Potter się nie zabił, zatrzymał jego spadanie.

Etymologia: z łaciny momentum – czas

Bombarda[edytuj]

Wymowa: "Bombarda".

Opis: całkowicie niszczy wszystkie rzeczy. Wzmocnioną wersją jest Bombarda Maxima.

Użyte po raz pierwszy: w filmie Harry Potter i więzień Azkabanu Hermiona Granger podczas uwalniania Syriusza Blacka z wieży Hogwartu.

Etymologia:

Bracchium Emendo[edytuj]

Wymowa: "Brakhium Emendo".

Opis: powoduje znikanie kości (być może prawdziwe działanie miało być inne).

Użyte po raz pierwszy: w filmie Harry Potter i Komnata Tajemnic spowodowało zanik kości w miejscu dotkniętym przez różdżkę, a posłużył się nim Gilderoy Lockhart próbując nastawić rękęHarry'emu Potterowi.

Etymologia: z łaciny brachium - ramię

Diminuendo[edytuj]

Wymowa: "Diminuendo".

Opis: zmniejsza i unieszkodliwia ofiarę.

Użyte po raz pierwszy: w filmie Harry Potter i Zakon Feniksa Colin Nigel podczas zebrania Gwardii Dumbledora na kukle.

Etymologia: z włoskiego diminuendo – zmniejszać.

Everte Statum[edytuj]

Wymowa: "Ewerte Stati".

Opis: wyrzuca w powietrze tego, w kogo było wycelowane.

Użyte po raz pierwszy: w filmie Harry Potter i Komnata Tajemnic Draco Malfoy wycelowane w Harry'ego Pottera w Klubie Pojedynków.

Etymologia:

Immobilus[edytuj]

Wymowa: "Immobilus".

Opis: spowalnia ofiarę (kiedy rzucamy zaklęcie na obiekt będący w powietrzu, on nie spada).

Użyte po raz pierwszy: w filmie Harry Potter i Komnata Tajemnic Hermiona Granger, by poskromić chochlika kornwalijskiego po lekcji obrony przed czarną magią.

Etymologia: z Łaciny im – anty (przeczenie), movius i mobilus związane jest z ruchem, z angielskiego move — ruch, mobile — ruchomy, z Łaciny mobilis — ruchomy.

Lacarnum Inflamarae[edytuj]

Wymowa: "Lakarnum Inflamare".

Opis: powoduje, że z różdżki wystrzeliwuje mały płomień. Innym zaklęciem podpalającym jest Incendio.

Użyte po raz pierwszy: w filmie Harry Potter i Kamień Filozoficzny Hermiona Granger podpaliła szatę Severusa Snapea.

Etymologia: z łaciny inflammo - zapalać

Perriculum[edytuj]

Wymowa: "Perikulum".

Opis: powoduje wystrzelenie z różdżki czerwonego snopu iskier, który rozdziela się jak fajerwerk (działa jako raca). Zaklęciem również wystrzeliwującym iskry (ale służącym do ataku) jestRelashio.

Użyte po raz pierwszy: podczas 3. zadania w turnieju trójmagicznym w Harry Potter i Czara Ognia.

Etymologia: z Łaciny perriculum – niebezpieczeństwo.

Sezam Materio[edytuj]

Wymowa: "Sezam Materjo".

Opis: usuwa blokady i zamknięcia. Działa podobnie do Wadiwashi i Alohomora, tyle że nie odblokowuje tylko całkowicie dematerializuje zamknięcie.

Użyte po raz pierwszy: w filmie Harry Potter i Komnata Tajemnic młody Tom Riddle używa go by uwolnić Aragoga.

Etymologia:

Stupefy[edytuj]

Wymowa: "Stjupefaj".

Opis: oryginalna (angielska) wersja zaklęcia "Drętwota"

Użyte po raz pierwszy: w filmie Harry Potter i Zakon Feniksa Gwardia Dumbledore'a używa go by uciec Śmierciożercom w Departamencie Tajemnic.

Etymologia: z angielskiego Stupify – Drętwota

Vipera Evanesca[edytuj]

Wymowa: "Wipera Ewaneska".

Opis: sprawia, że z różdzki wystrzeliwuje mały snop ognia, który spala żmiję na popiół.

Użyte po raz pierwszy: w filmie Harry Potter i Komnata Tajemnic Severus Snape do spalenia węża, którego przyzwał Draco Malfoy zaklęciem Serpensortia.

Etymologia: z Łaciny vipera – żmija.

Volate Asenderay[edytuj]

Wymowa: "Wolate Asenderaj".

Opis: wysoko podrzuca małe obiekty, jednak bez większych szkód.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Komnata Tajemnic przez Gilderoya Lockharta, który podczas pojedynku Harry'ego Pottera z Draco Malfoyem chciał zniszczyć węża wyczarowanego przez tego drugiego.

Etymologia:

Vulnera Sanantur[edytuj]

Wymowa: "Welnera Sanentur".

Opis: leczy głębokie, cięte rany zadane przez czarnomagiczne zaklęcie Sectumsempra.

Użyte po raz pierwszy: w filmie Harry Potter i Książę Półkrwi Severus Snape do wyleczenia Draco Malfoy, którego ugodził zaklęciem Sectumsempra Harry Potter.

Etymologia: z Łaciny vulnera – rana, sanantio – leczyć.

Zaklęcia pojawiające się wyłącznie w grach[edytuj]

Harry Potter i Kamień Filozoficzny[edytuj]

• Flippendo – "Flipendo" – przesuwa dany obiekt, podobne jak Depulso.

Harry Potter i Komnata Tajemnic[edytuj]

• Mimblewimble – "Mimbl łimbl" – powoduje dezorientację przeciwnika, używane podczas pojedynków.
• Skurge – "Skerdż" – usuwa klejącą ektoplazmę (rodzaj śluzu, pozostawiany przez duchy).
• Spongify – "Spondżifaj" – zamienia dywaniki Spongifus w trampoliny, na których można sie bardzo wysoko odbijać.

Harry Potter i więzień Azkabanu[edytuj]

• Draconifors – "Drakonifors" – przekształca posążki przedstawiające smoka w żywe, latające smoki, którymi można przez krótki czas kierować.
• Glacius – "Glasjus" – zamraża (przydatne w walce z ognistymi salamandrami – można je zamrozić).
• Lapifors – "Lapifors" – przekształca posążki przedstawiające królika w żywe króliki, którymi można przez krótki czas kierować.
• Snufflifors – "Snaflifors" – zamienia latające książki w myszy. To zaklęcie występuje w wersji na PS2.
• Carpe Retractum – "Karpe Retraktum" – wytwarza magiczną "linę", którą można podciągnąc się do wybranego obiektu (bez wysiłku), a także pociągnąc za inną linę lub przyciągnąc podobne przedmioty.

Harry Potter i Czara Ognia[edytuj]

• Aqua Eructo – "Akwa Erukto" – sprawia, że z różdżki tryska strumień wody, podobnie jak przy użyciu Aguamenti.
• Avifors – "Awifors" – powoduje, że z różdżki wylatują ptaki, które atakują przeciwnika.
• Ebulbio - "Ebulbio" - powoduje wystrzelenie z różdżki wystrzeliwują bańki, które atakują przeciwnika
• Ducklifors – "Daklifors" – przekształca przeciwnika w małą kaczkę, która później wybucha.
• Herbivicus – "Herbiwikus" – powoduje szybki wzrost roślin.
• Magicus Extremos - "Magikus Ekstremos" - powoduje wzmocnienie uroków (ale nie czarów). Działa to przez kilkanaście sekund.
• Melofors – "Melofors" – zamienia daną część ciała w dynię.
• Orbis – "Orbis" – pęta przeciwnika świetlistymi promieniami.
• Lapifors – zamienia w króliki.
• Vermiculus - "Wermikulus" - zamienia w robaki.

Harry Potter i Zakon Feniksa[edytuj]

• Depulso – odpycha przedmiot

Harry Potter i Książę Półkrwi[edytuj]

• Forcenti - wzmacnia zaklęcie Drętwota

Zaklęcia używane w wielu grach[edytuj]

• Carpe Retractum – "Karpe Retraktum" – rzuca magiczny, przypominający lasso, świetlny sznur na dane obiekty i przyciąga je do rzucającego zaklęcie lub odwrotnie. Znane z gier Harry Potter i więzień Azkabanu oraz Harry Potter i Czara Ognia
• Depulso – "Depulso" – odpycha przedmioty, podobnie jak Flippendo. Zaklęcie używane w grach Harry Potter i więzień Azkabanu ,Harry Potter i Zakon Feniksa oraz Harry Potter i Książę Półkrwi , do wydobywania minigodeł ze świecących przedmiotów.